ပ်ဥ္းပငုတ္တို၊ သက္က်ားအိုသည္
ကုန္းမိုးထက္တြင္ တစ္ပင္တည္း။
ခြဆံုအေကြး၊ သစ္ေခါင္းေဆြးလည္း
အေဖတက္လာ၊ အိုင္းအမာသို့
က်ယ္စြာဟက္ပက္ ျခအိမ္ပ်က္။
ကုန္းမိုကမ္းပါး၊ ေျမပတ္ၾကားတြင္
စစ္သားခေမာက္၊ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္း လက္ျပညြွန္း။
ထုိပင္ငုတ္တို၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
စစ္ကိုလည္းႀကံဳ၊ ျခအံုလည္းျဖစ္
ဓားထစ္လည္းခံ၊ ေနလွ်ံလည္းတိုက္
ေလျပင္ခိုက္လ်က္၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္
ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ၊ ရြက္သစ္ေ၀၍
ေလျပည္ထဲတြင္၊ ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
အသင္ေယာက်ၤားေကာင္းတကား။ ။
ဆရာႀကီး မင္းသု၀ဏ္ ( ၁၁ ရက္ ၁ လ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ)
က်ေနာ္ႀကိဳက္လြန္းလုိ ့ သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္းထဲမေန ျပန္လည္ ကူးယူတင္ျပလုိက္ပါသည္ ။
0 comments:
Post a Comment